zondag 18 mei 2014

Joe Speedboot - Tommy Wieringa

Titel: Joe Speedboot
Schrijver: Tommy Wieringa 
Aantal pagina's: 316






















Titelverklaring 
De titel, Joe Speedboot, is natuurlijk de Joe Speedboot uit het boek. Hij is degene die het leven in Lomark en het leven van Fransje op zijn kop zet. Door Fransje wordt hij gezien als een verlosser zonder belofte.

Thema
Joe Speedboot zou je heel goed de “roman van de desillusie” kunnen noemen. Veel personages in de roman hebben een toekomstverwachting die bijna nooit uitkomt. Verhaalmotieven die nauw met het thema van de desillusie zijn verbonden, zijn dan ook: vriendschap en verbroken vriendschap, verraad en bedrog, jaloezie en rivaliteit, het Messiasmotief, de dood, seks, overspel, het avontuur en de burgerlijkheid, boulimie, escapisme (het ontvluchten van de werkelijkheid). En dat allemaal samen gehutseld.

Personages
Fransje Hermans: Deze jongen is in coma geraakt en kan nu alleen nog zijn rechterarm gebruiken. Ondanks dit probleem probeert hij zijn leven zo mooi mogelijk te maken, met hulp van vrienden en familie. Fransje heeft zich altijd al afgevraagd ‘waarom?’. Hij heeft veel dagboeken volgeschreven, om zijn gedachten te uiten omdat hij niet kan praten.

Joe Speedboot: De echte naam van Joe Speedboot is Achiel Stephaan Ratzinger, wat niemand weet, behalve zijn moeder en later ook PJ en Fransje. Hij heeft zijn naam veranderd omdat hij zijn echte naam niet leuk vond en hem niet bij zichzelf vond passen. Joe is geïnteresseerd in wetenschap en vindt het leuk om dingen uit te proberen, die andere mensen niet zouden doen en durven.

PJ (Picolien Jane) Eilander: Een meisje dat uit Zuid-Afrika komt en in Lomark een nieuw leven op wil bouwen. Niemand weet van haar slechte verleden, iedereen houdt van haar. Ze weet zich altijd aan te passen aan haar omgeving en is altijd aardig. Maar schijn bedriegt: ze gaat altijd vreemd, had boulimia nervosa en is eigenlijk niet wie ze lijkt dat ze is. 

Persoonlijke leeservaring
Joe Speedboot is een boek wat zeker ‘anders’ genoemd kan worden. De gebeurtenissen in het boek zijn niet alleen bizar, dat is de vertelstijl ook. Daarnaast zijn de personages ook niet de standaard karakters. Zo is de verteller, Fransje, gehandicapt en heeft een bijzondere maar mooie manier van vertellen. Ook Joe is een beetje een vreemde snuiter en de verhalen uit zijn jeugd komen over als een soort dromen. Ik vond het aan de ene kant leuk en verfrissend om een beetje ‘vreemd’ verhaal te lezen, aan de andere kant was dit soms ook verwarrend en enigszins lastig. Vooral in het begin had ik moeite om in het verhaal te komen. Gelukkig heb ik toch doorgezet, want daarna leest het boek weg als een goed avonturenverhaal.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten